آخرین مطالب

ژرفای جانِ ناآرام و رمزآلودِ بهرام بیضایی
اقبال معتضدی نوشتن دربارۀ هنرمند بی‌بدیلی به‌ نام بهرام بیضایی به‌راستی برایم دشوار است اما قرار است که در این شماره به نکوداشت او و بازنگری برخی آثار از کارنامۀ گران‌سنگ او بپردازی، ناگزیر می‌نویسم. «من نمی‌توانم خود را بنویسم. پس، روی‌هم‌رفته، این «من»ی که خود را می‌نویسد چیست؟ حتی هنگامی‌که این «من» به نوشتار […]
بهرام بیضایی: موردپژوهی ارتباط من-نهاد
شروین وکیلی ۱. طرح پرسش از بهرام بیضایی به شیوه‌هایی گوناگون ممکن است. در مقیاس‌های گوناگون می‌توان از زندگینامه‌اش، دستاوردهایش، نقشی که در جریان‌های فرهنگی و تاریخی ایفا کرده، و یا محتوا و ساختار تک‌تک آثارش پرسش طرح کرد. یکی از این پرسش‌ها بی‌شک آن است که چرا کسی که تقریبا سراسر عمر خود را […]
بهار در شعر و ادبیات ایران
اقبال معتضدی *این گفتگو در اسفند ماه ۱۳۸۹ انجام شده است. در مصاحبه‌ها، شکل طبیعی کار چنین است که در مقابل هر پرسش، پاسخ مربوط به آن بیاید اما در این مصاحبه به چند دلیل ناگزیر، شکل ارائه‌ی آن دگرگون شد. یادآوری چند نکته، ضروری به‌نظر می‌رسد: نخست، در روزهایی که با شاعر گران‌قدر خانم […]
شخصیت و شعر سیمین
محمد شمس لنگرودی وقتی صحبت از خانم سیمین بهبهانی می‌شود کسی که با او نزدیک بوده است نمی‌تواند درباره‌ی شعر او صحبت کند و درباره‌ی خودش صحبت نکند چرا که شخصیت ویژه‌ای داشت. ویژه از این زاویه که هم شخصیتش مادرانه بود، هم شجاع بود، هم رعایت احوال دوستان را خیلی می‌کرد و هم تا […]
رویکرد نیمایی در غزل سیمین
حافظ موسوی اقبال لاهوری در مقدمه‌ی کتاب فلسفه در ایران ایرانیان را مردمانی نکته‌سنج و باریک‌اندیش برشمرده است که حوصله‌ی ساختن دستگاه‌های فکری کلان را ندارند و ترجیح می‌دهند به جای ساختن یک نظام فکری همه‌جانبه و کلان‌نگر که بتواند کل نظام هستی را توضیح دهد با کشف‌های ظریف و مینیاتوری خود این گوشه یا […]