آخرین مطالب

نویسنده: دکتر پیتر لوو / ۱۶ نوامبر ۲۰۲۰ مترجم: بهنام رشیدی سال ۲۰۲۰ میلادی سالی بود که در آن آموختیم بدون چیزی یا بدون امکان وجود کسی زندگی کنیم. در نتیجه روزبه‌روز بیشتر عادت کرده‌ایم تا به دنبال تسلّی‌هایی در خاطرات خود از آن چیزها و کسانی باشیم که هم‌اکنون از دستشان داده‌ایم. ادبیات که […]

منبع: thoughtsonpapyrus.com «ریشه‌های بهشت»، برنده‌ی جایزه‌ی معتبر گنکور، در فضای بکر آفریقا و بلافاصله پس از جنگ جهانی دوم می‌گذرد؛ زمانی که موقعیت پیچیده‌ی ژئوپولیتیک، جهانی آفریده بود آبستن انفجار ناشی از تبانی علایق، ارزش‌ها و دیدگاه‌های مختلف. در چنین جهانی، در میان همه‌ی نقدها علیه استعمار، فریادها برای استقلال آفریقا، و وحشتی همچنان زنده […]

نویسنده: گَل بکِرمَن مترجم: محمود حائری یکی از آخرین بازی‌های رومن گاری، پیش از آن‌که هفت‌تیر را در دهانش بگذارد و ماشه را بچکاند، اجازه‌ی انتشار اعترافاتش پس از مرگش بود. او مسئول بود، می‌خواست دنیا از یکی از پیچیده‌ترین فریبکاری‌های همه‌ی دوران‌ها آگاه باشد. وضعیت بغرنج از زمانی آغاز شد که گاری پس از […]

نوشته‌ی ملانی هنه‌بیک ترجمه مارال دیداری ۱۷ دسامبر ۱۹۷۵، شخصی به نام امیل آژار، برای رمان «زندگی در پیشِ رو» برنده‌ی جایزه‌ی معتبر گنکور می‌شود و آن را نمی‌پذیرد. دلیل این قضیه چند سال بعدتر فاش می‌شود: برنده‌ی جایزه، در اصل، رومن گاری بوده است که پیشتر در سال ۱۹۵۶ این جایزه را کسب کرده […]

محسن توحیدیان ◍ چرا آن‌وقت شب سر از تونل توحید در آوردم؟ نباید می‌رفتم آن‌جا. اصلاً نمی‌دانم چه‌جور شد که دیدم توی تونل گیر افتاده‌ام. لابه‌لای هزارتا ماشین. همه بوق می‌زدند. می‌خواستند یک‌جوری ترافیک را هل بدهند جلو. اما نمی‌شد. بعد ماشین پلیس از خط ویژه راه را باز کرد که برود جلو. چندتا موتورسوار […]

رومن گاری ترجمه: ماه منیر مینوی بالاخره تصمیم گرفتم که هرچه زودتر تمدن و همهٔ ارزش‌های کاذب آن را ترک گویم، از این دنیای حریص که یکسره رو به سوی نعمات مادی کرده است دوری جویم، و خود را به جزیره‌ای دورافتاده در اقیانوس آرام، به روی تخته سنگ‌های مرجانی، به کنار برکه‌ای لاجوردی رنگ […]

خوشه شایان می‌نشینم لبه‌ی وان و خیره می‌شوم به کفِ آن. دنبالِ باریکه‌ی آبی را که از شیر چکه می‌کند می‌گیرم و می‌روم به طرف کف‌شور. کاش می‌شد مثل قطره‌های آب بلغزم و از توی سوراخ‌های توری کفِ وان سر بخورم و بیفتم توی راه‌آب و گم بشوم. چشم‌هایم را می‌بندم و کوچک می‌شوم. کوچک […]

سپیده نوروزی هوا گرم بود و ما پنجره‌ها را باز گذاشته بودیم و لم داده بودیم کف اتاق. با هم سرمان را کرده بودیم توی لپ‌تاپ تا از میان مجموعه‌ی فیلم‌ها یکی را انتخاب کنیم. می‌خواستیم فیلمی باشد که دو ساعت بیشتر طول نکشد و بعد بخوابیم. باید صبح زود می‌رفتیم سر کار. هر فیلمی […]

سمانه خادمی شب که رسیدم خانه، حوصله‌ی خودم را هم نداشتم. از بعدازظهر آن‌قدر توی پاساژ توی این مغازه و آن مغازه دنبال مشتری گشته بودم که پا و کمرم داشت قلم می‌شد. کیفم را جوری پرت کردم روی تخت که افتاد زمین و همه‌چیزش ولو شد. خواستم با نوک پا خرت‌وپرت‌هایش را جمع کنم […]

تهمینه جاجرمی مطمئنم پیامی را که برای فرشاد فرستادم، مژده خوانده است. صدای دوش حمام دیگر نمی‌آید. باید به خودم مسلط بشوم. هاتف نباید مرا توی این حال ببیند. نمی‌دانم چرا سه روز زودتر از همیشه از عسلویه برگشته است. آن‌قدر هول شده بودم که فقط توانستم برای فرشاد بنویسم هاتف آمده است. هیچ‌وقت با […]