آخرین مطالب

پگاه افسری: روی مبل لم می‌دهم. صدای کلید را می‌شنوم که توی قفل می‌چرخد. فرهاد تو می‌آید. می‌خواهد چراغ را روشن کند. می‌گویم: «روشن نکن.» به پیشخوان آشپزخانه تکیه می‌دهد و می‌پرسد: «چرا جواب تلفنو نمی‌دی؟کجا بودی؟» احتمالاً باید بپرسم خودش کجا بوده. اما چه فرقی می‌کند. می‌گویم: «رفته بودم خونه‌ی کوچه پشتی رو ببینم.» […]

پگاه افسری گوشی‌ام را چک می‌کنم. هنوز پیامی نیامده. بهنام پایش را روی چهارپایه‌ی پشت ویترین می‌گذارد و می‌پرسد: «چیه؟ خیلی گوشی چک می‌کنی، خبریه؟» گوشی را می‌گذارم کنار پلیورهایی که فقط دوتا ازش مانده و می‌گویم: «می‌بینی که جنس‌ها تک شدن، به مشتریام پیام می‌دم و عکس می‌فرستم آف خورده بیان.» «چه دست و […]

پگاه افسری تلفن پس از پانزدهمین زنگ قطع می‌شود. از صبح یعنی وقتی که از قبرستان برگشتم هفت بار زنگ زده است، روی مبل لم می‌دهم. آخرین باری را که تلفن این همه زنگ زده باشد، به یاد ندارم. پاهایم را روی میز خاک‌گرفته وسط سالن کوچک می‌گذارم. موبایلم را از روی دسته مبل برمی‌دارم […]