آخرین مطالب

غروب یک روز ماه فوریه بود که مهمان‌ها یکی‌یکی آمدند. بیست‌وپنج نفری می‌شدند. از سه روز قبل خانه را آماده کرده بودیم. هیچ‌کس خوشحال نبود. توی چشم‌هایشان غم موج می‌زد. دو هفته از اقامتمان در واشنگتن می‌گذشت. از سه ماه قبل خواهرم برای این سفر تدارک دیده بود. می‌گفت حتماً اول فوریه باید پرواز کند. […]

مادرم روی تخت دراز کشیده. رشته موهایش را توی کلاهی جمع کرده، پیراهنی تمام اندام باریکش را پوشانده. همیشه آرزو داشتم مادرم را ببینم و امروز که برای اولین بار می‌بینمش، تنها نیم‌رخش پیداست. چشم‌هایش را بسته، گویی به خواب عمیقی فرو رفته. صورت استخوانی‌اش پریده‌رنگ و بی‌حال به نظر می‌رسد. ابروهای مشکی‌اش کشیده و […]