کمال صادق گوکچَلی با نام ادبی یاشار کمال در سال ۱۹۲۳ زاده شد و در ۲۸ فوریه ۲۰۱۵ چشم از دنیا فروبست . از نویسندگان کردتبار اهل ترکیه بود. در طول بیش از شصت سال زندگی ادبی ۳۶ رمان نوشت که نخستین رمانش “اینجه ممد” شهرتی جهانی یافت.
یاشار کمال را با رمان اینجه ممد و ترجمه ثمین باغچه بان در ایران برای نخستین بار شناختیم ؛ موسیقی‌دانی که به ترجمه ادبیات ترک همت گماشت و برای نخستین بار شاعران و نویسندگانی چون ناظم حکمت، عزیز نسین و یاشار کمال را به فارسی زبانان معرفی کرد. با وجود انتشار این اثر و دیگر آثار کمال در ایران پیش از انقلاب و پس از انقلاب مثل شاهین آناوارزا ، اربابان آقچاساز یا رمان‌های دیگری از او مثل مجموعه قصه های جزیره یا داستان – گزارش‌هایی مثل سربازان خدا ؛ یاشار کمال چنان که باید و شاید برای ما شناخته شده نیست . در ایران بیشتر از وجوه واقع‌گرایی سوسیالیستی او که در آثاری مثل اینجه ممد تجلی یافته ، سخن می رود و همین باعث می شود که وجوه دیگر او که در سربازان خدا و یا چهارگانه قصه های جزیره بیشتر نمود یافته، مورد توجه قرار نگیرد و تصویری ناتمام از این نویسنده ترک عرضه شود و مصداق آن تیترهایی است مثل پایان کمالیسم در برخی نشریات . در پرونده پیش رو خواستیم با رویکردی متفاوت این نویسنده را مورد ارزیابی قرار دهیم و از منظرهای گوناگون به آثار و اندیشه های او بنگریم. در این پرونده می خوانیم : گفتگویی با یکی از مترجمان و صاحب‌نظران ادبیات معاصر ترکیه “عین له غریب” ؛ نگاهی کوتاه به شعرهای یاشار کمال، و چند نکته دیگر از زندگی او.