آخرین مطالب

» بایگانی (بر اساس شماره) » ماریو بارگاس یوسا

به افلاک لاپِلایِد پیوست

ماریو بارگاس یوسا

ترجمه: منوچهر یزدانی: توضیح: مطالب این بخش از پرونده ی یوسا تا پایان صفحه ۳۰ ترجمه دوست گرانقدر، جناب آقای منوچهر یزدانی است که در اسپانیا زندگی می کند. وی طی تماس های متعدد که با دفتر نشریه داشته اند با دقت و وسواس لازم مطالب را از متن اصلی اسپانیایی به فارسی ترجمه کرده و همراه با عکس های […]

ماریو بارگاس یوسا

ترجمه: منوچهر یزدانی:

توضیح: مطالب این بخش از پرونده ی یوسا تا پایان صفحه ۳۰ ترجمه دوست گرانقدر، جناب آقای منوچهر یزدانی است که در اسپانیا زندگی می کند. وی طی تماس های متعدد که با دفتر نشریه داشته اند با دقت و وسواس لازم مطالب را از متن اصلی اسپانیایی به فارسی ترجمه کرده و همراه با عکس های متعدد از یوسا در اختیار”برگ هنر” قرار داده اند که جا دارد سپاس و قدردانی صمیمانه خود را از ایشان تقدیم داریم.

ماریو بارگاس  یوسا عضو مجموعه ای که نمود جهانی ادبیات است می شود. ماریو بارگاس یوسا امسال جزء سازمان افسانه ای لاپِلایِد می شود، مجموعه ی ادبیاتی جهان که از طریق گلچین متون ارزشمند ادبی، بیشترین تعداد نویسندگان را دور هم گرد می آورد. این کاملاً خارج از روال معمول لاپِلایِد است که نویسنده ای در زمان حیاتش انتخاب و به این جایگاه بالا نائل شود. تا کنون فقط شانزده نفر این افتخار که ماریو بارگاس کسب کرد را داشته اند. در میان آنان:
اوژن یونسکو، ژولن گراک، آندره ژید، ناتالی سارّات، مارگاریت  یورسنار، پُل کلود،کلود لِوی اشتراس، میلان کوندرا
این نویسنده پرویی، اولین اسپانیایی زبانی است که رسما” به این افتخار نائل می شود. خورخه لویس بورخس، زمانی که در سال ۱۹۹۳ به فهرست لاپلایِد پیوست، هفت سال پیش از آن فوت کرده بود، ولی انتشار آثار او از قبل از فوتش در جریان بود. اسطوره پرویی، با شنیدن این خبر خوب گفت، شاید از نوبل هم برایم مهم تر بود. نویسندگان دیگر اسپانیایی زبان که جزء این مجموعه هستند:
فدریکو گارسیالورکا، میگل دِ سروانتس، اُکتاویو پاز 
در مجموعه ای که شامل:
شکسپیر، دانته، مولیِر، دیده رو، فلوبر، سارتر، دیکنز، جویس، کافکا، همینگو ی، جین آستن است.
این زیارتگاه ادبی، از سال ۱۹۳۱ بالغ بر ۸۰۰ مجلد ممتاز را توسط انتشارات گالیمار انتشار داده، با جلدهای چرمین ضخیم و نازک با کاغذی بسیار ظریف، که شکل ظاهری کتاب دعا را به آن ها می دهد. در بعضی از کتاب فروشی ها آن ها را در ویترین های شیشه ای مقفل نگهداری می کنند، گویی لیکوری گران قیمت باشد. فرهنگی که این مجموعه را در بر می گیرد افسانه ای ست، مطابق با همان قدرت و شهرتش در دنیای ادب. آندره مالرو، نویسنده بزرگ که وزارت فرهنگ فرانسه را بنیان نهاد و در سال ۱۹۸۹ به این مجموعه پیوست، آن را” کتابحانه ای قابل تحسین” توصیف کرد. فروش لاپلایِد تا سال های هشتاد بطور معمول ۴۵۰٫۰۰۰ جلد در سال بود. امروزه حدود۳۰۰٫۰۰۰ است، از سال ۱۹۳۱ تا کنون جمعا” بالغ بر ۲۰ میلیون جلد می گردد.
گل چین آثار متعلق به ماریو بارگاس در تاریخ ۲۴ مارس به کتابخانه های فرانسه رسید، در دو گروه متفاوت که شامل هشت رمان نویسنده که در سال های ۱۹۶۳ و ۲۰۰۶ انتشار یافته، با مقدمه استفان مشاد، استاد ممتاز ادبیات تطبیقی، و برنارد لافارگس، آلبرت بنسوسان، و آن ماری کاسه، ترجمه به زبان فرانسه. اولین مجلد شامل: شهر  و  سگها، خانه سبز، گفتگو در کاتدرال و عمه خولیا و نمایشنامه نویس، خواهد بود. و دومین مجلد شامل: جنگ آخر    زمان، سور بز، بهشت آن  طرف پیچ و شرارت های دختر بد.
این هم یک خبر خوبی است و هم ترمیم گذشته،  چون دنیای اسپانیایی زبان در لاپلایِد کم نماینده است. این نشانه ای از علاقه رو به افزایش به دنیای اسپانیایی و هیسپانوامریکایی در فرانسه است، که به طوری که خانم نانسی برتیِیر رییس بخش شبه جزیره ایبر و لاتین و آمریکای دانشگاه سوربن معتقد است: گاهی اوقات خاطره شکوفایی آن سال ها زنده می شود. دانشگاه پاریسی، از سال ۲۰۱۳، با استاد بارگاس یوسا، سمپوزیوم، سمینار و کنفرانس هایی را برگزار کرده است. که در نطق افتتاحیه اش در آن زمان از رابطه خاص خود با پاریس و از اولین سفرش در اواخر سال های پنجاه یاد کرد.
در مقدمه دو مجلد لاپلایِد، یک بار دیگر پیوند نویسنده را با این فرهنگ خاطرنشان می کند: “در اوت ۱۹۵۹، تازه به پاریس رسیده بودم، مادام بواری را از کتاب فروشی لاژوی دِ لیرِ فرانسوا ماسپِرو در خیابان سن ـ سورَن خریدم، و این رمان را، در شرایط مشکلی خواندم، که انقلابی در بینش من نسبت به ادبیات به وجود آورد”. ماریو بارگاس در این نوشته کوتاه منتشر نشده می گوید: ” به این نتیجه رسیدم که، واقع گرایی نه با زیبایی اصیل، منضبط و نه با اوج گیری روایی و اصول اولیه رمان، تضادی ندارد… من آموختم که اگر در روایتی، زمان مانند بازیگران و داستان، ساختگی و صوری باشد، نویسنده فاقد استعداد و نبوغ ذاتی است، که آن را به نیروی پشتکار باید به دست بیاورد، با انتقاد از خود و کار پیگیر.”
ماریو بارگاس در ماه آوریل، چند روز پس از ورودش به لاپلایِد و انتشار رمان جدیدش، پنج راه، که آخرین روزهای دیکتاتوری فوجی موری و مونتسینو در پرو را بازگو می کند، به دیدار پایتخت فرانسه رفت.

La Pléiade ـ در سال ۱۹۳۱ توسط ژاک شفرنSchiffrin Jacques به عنوان بخشی از نشریات خوشه پروین (۱۹۲۳) بنا شد. اولین هدف آن ارائه آثار نویسندگان کلاسیک به صورت جیبی و امکان خواندن راحت بود. از ۱۹۴۰ به بعد تحت رهبری خانواده گالیمارGallimard قرار گرفت. از نگاه بارگاس یوسا و برخی نویسندگان و منتقدان ادبی مطرح، پیوستن به افلاک لاپلاید، ارزشی والاتر از جایزه ادبی نوبل را دارد.


برچسب ها : , ,
دسته بندی : بایگانی (بر اساس شماره) , پرونده , شماره ۶ و ۷
ارسال دیدگاه