برگردان: سهراب رحیمی، آزیتا قهرمان:

نیلس هاو متولد ۱۳۴۹ و مقیم کپنهاگ، نویسندگی اش را در سال ۱۹۸۱ با مجموعه داستان “ناتوانی ممنوع” شروع کرد. از آن به بعد، ۵ مجموعه شعر و ۲ مجموعه داستان منتشر کرده است. او بارها موفق به دریافت جایزه ی بورسیه ی آکادمی دانمارک شده و سفیر فرهنگی دانمارک در همایش های بین المللی بوده است. او در این سمت، سفر های زیادی به اروپا، آسیا، آمریکای شمالی و آمریکای جنوبی داشته است. اشعار او به زبان های انگلیسی، اسپانیایی، ایتالیایی، ترکی، هلندی، عربی ترجمه شده اند.
از مجموعه شعر ” زن ها در کپنهاگ” او چند شعر را در ادامه می خوانید.

کنایه

آدم می تواند همه ی عمرش را
با کلمات سر کند
بی آن که پیدایشان کند

چون ماهی بیچاره ای
پیچیده در روزنامه ی مجاری
اولا مرده است
ثانیا مجاری نمی داند

دوستت دارم

دوستت دارم
و تو شاخه ها را پاره پاره می کنی
دوستت دارم
و تو کتابم را پشت سرم پرت می کنی
دوستت دارم
و جهان منفجر می شود

چیزی بگو

کسی که چیزی نمی گوید
تصور می کند
سکوتی که او را در خود گرفته
نیز هیچ نمی گوید

سکوت اما با صدای خودش حرف می زند
مشکل همین جاست

آن چه مهم ترین حادثه در نواحی سکوت است
و هیچ کس اراده ای بر آن ندارد
جایی که فرشتگان و دیو ها
دسته جمعی آواز کُر می خوانند
اگر بخواهی چیزی گفته باشی
مجبوری آن را با خودت بگویی