آخرین مطالب

تهمینه جاجرمی مطمئنم پیامی را که برای فرشاد فرستادم، مژده خوانده است. صدای دوش حمام دیگر نمی‌آید. باید به خودم مسلط بشوم. هاتف نباید مرا توی این حال ببیند. نمی‌دانم چرا سه روز زودتر از همیشه از عسلویه برگشته است. آن‌قدر هول شده بودم که فقط توانستم برای فرشاد بنویسم هاتف آمده است. هیچ‌وقت با […]

زیر پل پارک‌وی که می‌رسم، جای پارکی پیدا می‌کنم و می‌ایستم. شانه‌ی جیبی‌ام را در می‌آورم و دوباره ریشم را شانه می‌زنم بعد آینه را می‌چرخانم سمت صورتم و بالا‌تنه‌ام را بلند می‌کنم تا خودم را بهتر ببینم. موها کاملاً روی آن را گرفته‌است. روی همان جای زخم سالَک. به اندازه‌ی یک سکه است، یک‌کَم […]