اقبال معتضدی (همه مطالب این نویسنده) اسماعیل فصیح نخستین رمانش «شراب خام» را در سال ۱۳۴۷ نوشت، درست در سن ۳۴ سالگی. او زندگی پرفراز و نشیبی داشت و به رغم سختی‌ها و حوادث ناگوار و موانع پرشماری که برایش پیش آمد، تا پایان زندگی (۱۳۸۸) از نوشتن باز نایستاد. او فارغ از کلیشه‌های انتقادی، […]
محسن توحیدیان (همه مطالب این نویسنده) • این پایانِ آینده است: کشویی که یک‌وری باز می‌شود، مثل دهانی که لق می‌زند، پرده‌ای نیم‌کشیده، فرمانی که به چپ و راست می‌چرخد، صندلی فلزی که رو به پنجره ایستاده است، عکسی یادگاری از چند مرد و زن لب دریا که زیر آفتاب ایستاده‌اند، پرتو زردی که از […]
محمد راغب* (همه مطالب این نویسنده) مروری بر آثار: اسماعیل فصیح (۱۳۱۳-۱۳۸۸ش.) در محلۀ قدیمی درخونگاه تهران متولد شد، در آمریکا تحصیل کرد و آثار عامه‌پسند و پرفروش فراوانی دربارۀ خانوادۀ داستانی آریان نوشت. او در دهۀ چهل دست به نگارش نوعی رمان اجتماعی عامه‌پسند زد که از سطح معمول بالاتر بود و شکلی معمایی […]
مریم میرمحمدی (همه مطالب این نویسنده) رمان «باده کهن» نوشته اسماعیل فصیح، نخستین بار در سال ۱۳۷۳ (ه.ش) توسط انتشارات البرز به چاپ رسید. در مقاله حاضر، تلاش نگارنده بر این بوده است تا رمان «باده کهن» با خوانشی کهن‌الگویی مورد بررسی و نقد قرار بگیرد. به گونه‌ای که بتوان در ابتدا با بررسی رابطه‌ای […]
منصوره تدینی (همه مطالب این نویسنده) اسماعیل فصیح نویسندگی را پس از بازگشت از آمریکا، با نوشتن رمان «شراب خام» در سال ۱۳۴۷ آغاز کرد و رمان «ثریا در اغما» را پس از انقلاب و در سال ۱۳۶۳، در اوج بحران و تلاطم سال‌های جنگ و مهاجرت نوشت. او در آمریکا ادبیات انگلیسی خوانده و […]
جواد اسحاقیان (همه مطالب این نویسنده) چنین به نظر می‌رسد که «ناتورالیسم» naturalism چیره بر داستان‌های کوتاه و بلند «فصیح» (۱۳۸۸ـ۱۳۱۳) بیش از آنچه مستقیماً زیر تأثیر ناتورالیسم «امیل زولا» Ēmil Zolaی فرانسوی باشد، متأثر از داستان‌های ناتورالیستی نویسندگان آمریکایی است. به نوشته‌ی «حسن میرعابدینی» او در سال ۱۳۳۵ به آمریکا رفته و در دو […]
صادق چوبک (۱۵ تیر ۱۲۹۵ – بوشهر ، ۱۲تیر ۱۳۷۵برکلی آمریکا)، از پیشروان داستان‌نویسیِ جدید ایران و از نویسندگانی است که، در سال‌های پس از ۱۳۲۰، به نوآوری در ادبیات زبان فارسی اهتمام داشتند. دیگر چهره‌های بنامِ این جنبش ابراهیم گلستان و جلال آل احمد بود. اینان، پس از جمالزاده و صادق هدایت و بزرگ […]
«… در دهه ۱۳۲۰ و دوره‌ای که چوبک نوشتن آغاز کرد، رشد مفاهیم جامعه‌گرایانه در سیاست و فرهنگ، نویسندگان را متوجه زندگی بی‌پناهان و افشای بی‌عدالتی‌های اجتماعی ساخته بود. اما اغلب نویسندگانی که به این مضامین پرداختند از حد ارایه برش‌هایی ناتورالیستی از زندگی، با نوعی بشردوستی کلی و رنجش‌های اجتماعی احساساتی، فراتر نرفتند. در […]
شماره ۲۷ ژیل دلوز
