اقبال معتضدی :

جهان رمان قرن بیستم با “صد سال تنهایی” گابریل گارسیا مارکز به کشف فضا های جادویی و حیرت انگیزی دست یافت که تا پیش از آن به تمامی با ادبیات شکوهمند و خارق العاده ی اروپا، روسیه، ایالات متحد آمریکا، سده های متوالی شکل یافته بود. با این رمان رشک انگیز، ادبیات آمریکای لاتین حوزه های نوینی در ادبیات ارائه و تألیف کرد با ستارگان پر شماری چون: مارکز، فوئنتس، پاز، کورتاسار، خوان رولفو، بورخس،لورکا و… یوسا. هر چند در دهه های اخیر در آسیا هم چهره هایی چون: یاشار کمال، اورهان پاموک درخشیدند و در شرق دور شاید درخشنده ترین موراکامی از ژاپن بوده که آثاری نیز از او به فیلم در آمده و در ایران رمان هایش ترجمه شد. اما با این همه هنوز ادبیات آمریکای لاتین سطح وسیع و پرشماری از مخاطبان ادبیات را به خود اختصاص داده است.
پرونده ویژه این شماره را به”ماریوبارگاس یوسا” نویسنده برجسته ی آمریکای لاتین اختصاص داده ایم . این نویسنده ی پرویی برنده ی جایزه ادبی نوبل، در مراسم جشن هشتاد سالگی اش که در دانشگاه سوربن پاریس و همچنین در اسپانیا (که به نکوداشت او برگزار شد)، شادمانی و شعف خود را از موفقیت های ادبی اش با تمام شوق ابراز کرد. وی جوایز ادبی جهانی، پیوستن به افلاک لاپِلایِد را تا بدان حد شوق انگیز و افتخار آفرین شمرد که به کمک آن ها می تواند غم ها و شکست های بسیار را که در زندگی پرفراز و نشیب اش داشته، به فراموشی بسپارد. او با رمان ها و نوشته های بسیاری که در صفحات پیش رو ، به طور مشروح به آن ها پرداخته شده در میان خوانندگان ادبیات ایران و جهان به شکل نسبتاً گسترده ای مشهور شده است .
یوسا در پی گذر از رنج ها و سپری نمودن دشواری ها و ناملایمات بسیار به این حقیقت رسیده  است که تلاش، شکیبایی و باز هم کار[که برای او کار، نوشتن است و خواندن] گوهر غبار گرفته ی درون آدمی را صیقل می دهد و او در گفت وگو های متعددی بر این نیروی نجات بخش تاکید می کند تا بدان پایه که: “من تا لحظه ی مرگ باید بخوانم و بنویسم و می نویسم پس هستم” تو گویی پیام ماریو بارگاس یوسا برای انسان ها این است که: دنیا باید همیشه زیبا باشد و هنر هنرمند در وهله نخست باید هدیه شادی و آزادی به مخاطبانش باشد. و با آفرینش خود ، خشونت ، ظلم ، جنگ و غم را از چهره ی جهان بزداید و به جای آن، عشق، عدالت، صلح و شادی را به جهانیان تقدیم دارد. عشق، واپسین رستگاری ست در این منظومه ی عبوس و شادی و صلح، جانمایه ی ساختن و تحقق آرامش در این دنیای مهار گسیخته .
یوسا در فعالیت و خط مشی سیاسی، نوسانات بسیار شدید داشته است (به اصطلاح از چپ احساسی و افراطی تا رسیدن به موضعی کاملا راست و مخالف چپ و سپس به اعتدال می گراید). حتی دوره ای به مواضع گابریل گارسیا مارکز (که به فیدل کاسترو و کوبا نزدیک شده بود)، با لحن تمسخرآمیزی حمله می کند که منجر به قطع دوستی شان می شود. یوسا هر چند دیر ولی پس از سال ها صراحتا اعلام می کند که فعالیت و نگرش های سیاسی اش خطا بوده است. و حتی از اینکه در سال ۱۹۹۰ کاندید ریاست جمهوری پرو شده بود و در پایان از رقیب انتخاباتی اش شکست خورده بود، در چند مصاحبه ابراز پشیمانی می نماید.در ترجمه آثار یوسا به زبان فارسی به نام های مترجمان دیگر هم بر می خوریم، زنده یاد جاهد جهانشاهی و کاوه میر عباسی.
در بخش های دیگر این شماره بیش از پیش به داستان های کوتاه از نویسندگان و شاعران بزرگ جهان و داستان هایی از نویسندگان و شاعران سرزمین خودمان پرداخته ایم. در بخش داستان و شعر ایرانی به عمد از چهره های مطرح و کم آشنا و گاه ناآشنا اثری انتخاب و چاپ شده است. چرا که “برگ هنر” همواره بر این عهد و پیمان بوده و هست که نه تنها نشریه ای است برای طرح و ارائه آثار و آرای گوناگون و بسترسازی ادبیات چندآوایی، بلکه معرفی چهره های ناشناخته و به اصطلاح (آماتور) در کنار حرفه ای ها را از اهداف اصلی خود می داند. پس اگر در انتشار این نوشته ها (اعم از درخشان، معمولی و حتی گاه ضعیف) از نگاه ریزبین شما فاصله ی کیفی و تفاوت سطح با شیب تند احساس می  شود، نه از سهو و یا مخدوش بودن معیارهای گزینش بلکه کاملاً برعکس به سبب تاکید ما بر برجسته سازی این تمایز هاست. چرا که به گونه ای “برگ هنر” یک کارگاه ادبی برای اهل قلم نیز می تواند باشد .
و نکته قابل اشاره دیگر اینکه با توجه به نظرات و پیشنهادهای متعدد دوستان نکته سنج، از این شماره “برگ هنر” در قطع و قالب جدید به شما خوانندگان گرامی تقدیم می شود، امید آنکه مقبول طبع بلندتان واقع گردد.