توماس مک گوئن
توماس فرانسیس مک‌گوئن در ۱۱ دسامبر ۱۹۳۹ در ایالت میشیگان آمریکا به دنیا آمد. از شانزده سالگی با عزمی راسخ شروع به نوشتن کرد و در سال ۱۹۶۲ برای ادامه ی تحصیل در رشته ی نمایشنامه‌نویسی و ادبیات دراماتیک، به دانشگاه میشیگان وارد شد و در دانشگاه با جیم هریسون شاعر و نویسنده ی سرشناس آمریکایی آشنا شد. سپس در سال‌های ۱۹۶۶-۱۹۶۷ با برخورداری از بورسیه ی تحصیلی به دانشگاه استنفورد رفت و تحصیلاتش را به تکمیل رساند. در سال ۱۹۶۹ نخستین رمان او با راهنمایی دوستش جیم هریسون انتشار یافت. جاناتان یاردلی پس از انتشار رمان دومِ مک‌گوئن که آن زمان سی‌ودوساله بود او را “استعداد بالقوه فالکنرمآبانه” خطاب کرد، همچنین سال بلو از او به عنوان “ستاره ی زبان” تقدیر کرد، رمان دوم او مفتخر به دریافت جایزه ی روزنتال آکادمی آمریکا و مؤسسه هنر و ادبیات شد. در سال ۱۹۷۵ دیگر کتاب او به عنوان نود و دو درسایه نامزد دریافت جایزه ی ملی کتاب آمریکا شد. تا به حال از مک‌گوئن ده رمان، داستان‌های کوتاه و فیلم‌نامه و سه مجموعه مقاله درباره ی طبیعت‌گردی و شرح زندگی او منتشر شده است. در داستان‌های او چیرگی و تسلّط به زبان (به خصوص در آغاز رمان) کاملاً محسوس است. مک‌گوئن در آثارش تصویری مضحک از دست‌وپا زدن‌های بی‌فایده ی بشر در زندگی و اجتماع ترسیم می‌کند و به عمیق‌ترشدن پیوندهای خانوادگی علی‌رغم تغییر و تحولات جوامع بشری می‌پردازد.